Libros en galego que toda persoa debería ler polo menos unha vez na súa vida

Unha das obras máis profundas e conmovedoras da nosa literatura. En Follas novas, Rosalía dálle voz á dor, á soidade, á loita das mulleres e á saudade do exilio. Non é só poesía, é unha ollada crítica e sensible sobre a realidade social de Galicia no século XIX. É un libro que atravesa xeracións, que nos emociona hoxe igual que onte e que nos lembra por que Rosalía non é só unha autora, senón unha conciencia colectiva.

Tanto en Cousas como nos distintos volumes de Cousas da vida mestúranse maxistralmente texto e imaxe para ofrecernos retratos da Galicia máis fonda, con personaxes humildes e cheos de humanidade. A través do humor, a ironía e a compaixón, Castelao fainos rir e chorar nunha mesma páxina ao condensar a crítica social e a historia dunha Galicia que aínda resoa no noso presente.

Coñeces frases do mítico intelectual galego?

Unha novela de formación onde a cultura, o pensamento e a identidade galega se mesturan na vida dun mozo na procura do seu lugar no mundo. A viaxe do protagonista é tamén a de moitos galegos e galegas. Ás veces hai que marchar, coñecer outros mundos e afastarse da terra para decatarse de que o mellor estaba na casa. Un clásico que nos fala da descuberta interior a través do camiño exterior.

Unha das novelas máis impactantes e arriscadas da literatura galega. Conta a historia dunha noite de excesos, de segredo e de desesperación, pero tamén de amizade, liberdade e represión. A esmorga mergúllanos no subconsciente dunha sociedade que reprime, que xulga e que cala. Un libro necesario, que nos enfronta a realidades incómodas e nos interpela desde a primeira frase.

Balbino, o protagonista, é xa parte da nosa historia literaria. Esta obra conta a infancia dun neno no rural galego, marcada pola pobreza, a inxustiza e a inquedanza interior. Narrada cunha voz auténtica, humilde e fonda, é un libro que marcou a toda unha xeración e que segue emocionando a quen o le por primeira vez. Fálanos da dignidade, da dureza da vida, da soidade dos nenos e da forza de querer entender o mundo dende abaixo. Un clásico que nos conecta coas nosas raíces e co noso pasado máis recente.

Este libro é a porta de entrada a unha das triloxías máis celebradas da literatura galega recente. A serie do inspector Leo Caldas continúa con A praia dos afogados e O último barco.

Ollos de auga é unha novela negra que vai moito máis alá do xénero. É unha obra que mestura investigación policial con introspección, crítica social e unha fonda conexión coa paisaxe e coa alma galega. Leo Caldas non é só un policía, é un home atravesado pola memoria, pola dúbida e pola perda.

Este libro recolle unha serie de relatos curtos que exploran o amor nas súas múltiples formas: o amor perdido, o amor imposible, o amor que salva e o que doe. A través dunha prosa clara, sensible e chea de matices, Agustín Fernández Paz convídanos a lembrar que o amor, mesmo cando desaparece, deixa unha pegada que nos transforma. Cada relato é unha xoia que fala de emocións que todos e todas vivimos ou poderiamos vivir. Un libro para ler a pedaciños, para saborear, para sentir. Porque, como di o título, o único que queda –cando todo o demais se esvaece– é o amor.

Unha obra poderosa que afonda nas feridas abertas da historia. A través dunha historia chea de simbolismo, este libro fálanos da memoria, da culpa e da redención. A narrativa de Riveiro Coello é intensa, rica en imaxes e profunda nos sentimentos. Con personaxes que se moven entre o paraíso da inocencia e o inferno da realidade, esta novela convértese nun espello onde nos podemos ver reflectidos como sociedade. É un libro que se le co corazón e que deixa pouso, preguntas e emoción.

Esta novela fainos reflexionar nas complexas relacións interxeracionais entre mulleres: avoa, nai e filla, tres mundos que se tocan, chocan e explícanse entre si. A protagonista volve ao lugar onde medrou tras un suceso traumático e alí ten que enfrontarse non só aos silencios do pasado, senón tamén ás feridas herdadas e aos roles que lle tocaron vivir ás mulleres da súa familia. O incendio fala da puberdade, da vellez, das renuncias e expectativas e das formas tan distintas de ser muller en cada etapa da vida.
É unha historia que arde por dentro, que nos fala do que non se di, do que pesa, do que condiciona.

Infamia non é só un thriller, é unha ferida aberta. É unha novela que fai reflexionar sobre o que calamos, sobre o que a sociedade escolle non mirar. É unha obra que aborda as dinámicas do silencio, da complicidade, da culpa herdada e do medo colectivo a romper co pacto de non falar. É tamén un libro que retrata e denuncia a violencia machista a través dunha violación grupal e dun asasinato silenciado durante anos.

Un ensaio imprescindible para entender a historia da persecución e da discriminación lingüística que sufrimos como pobo. A través dun traballo rigoroso e documentado, Carlos Callón recolle casos, leis, testemuños e datos que demostran que a situación do galego non é froito do azar nin do desleixamento, senón dunha política sistemática de exclusión e substitución. É un libro que doe, pero que tamén esperta, porque nos axuda a ver con claridade onde estamos e por que estamos así. Unha lectura necesaria para tomar conciencia e asumir responsabilidade colectiva.

A través dunha serie de textos breves, o autor desmonta prexuízos, tópicos e visións simplistas sobre Galicia. Sen caer no localismo nin no fatalismo, ofrece unha visión lúcida, crítica e fondamente humanista da nosa realidade como país. É un libro para quen quere pensar Galicia fóra do clixé, con humor, intelixencia e independencia de criterio. Perfecto tanto para galegos como para os que queiran comprender mellor esta terra dende fóra.

Usha é unha obra que aborda o feminismo, a diversidade cultural e a loita pola xustiza social desde a mirada dunha nena. A protagonista desafía os roles tradicionais e invita a pensar o mundo desde outras realidades. É unha historia que abre portas e ventá e que ofrece referentes novos para as xeracións que veñen.

Unha historia tenra e intrigante que nos convida a mirar co corazón aberto aquilo que non se ve á primeira ollada. Ambientada nun edificio común, esta novela xuvenil vai debullando pequenos misterios, amizades improbables e medos compartidos. Fernández Paz sabe conectar co lector novo coma poucos autores, e faino sen paternalismos, con respecto e sensibilidade. Un libro ideal para quen está comezando a descubrir o pracer de ler en galego.

Unha historia sobre migración, identidade e convivencia, contada cunha delicadeza que emociona. A través da amizade entre Natasha, unha nena galega, e Dimitri, un neno que acaba de chegar, o autor explora a importancia da empatía e do diálogo entre culturas. Un libro para educar en valores, para falar de diferenzas e semellanzas e para construír pontes en tempos de muros.

Escarlatina é unha cociñeira… morta, si, pero con moita vida. A historia, chea de humor, tenrura e un toque macabro moi ben equilibrado, fálanos da morte sen tabús, pero tamén da amizade, da creatividade e da importancia de facer aquilo que nos apaixona.