O 2 de febreiro celébrase en Galicia o Día da Candeloria, unha festividade con profundas raíces na nosa cultura, onde se mesturan rituais relixiosos, crenzas populares e a conexión co ciclo da natureza. Esta xornada marca o fin do inverno máis escuro e anuncia o comezo da primavera, con días máis longos e luminosos. A Candeloria, ademais, está chea de simbolismo e crenzas que afectan tanto aos animais como ás persoas.
O ciclo do amor e das aves o Día da Candeloria
Un dos ditos máis populares asociados á Candeloria é: “Pola Candeloria casan os paxariños e vaise a galiñola”. Este refrán reflicte a crenza de que a natureza comeza a revivir e as aves, símbolo de amor e renovación, comezan a buscar parella para reproducirse. O Día da Candeloria está, polo tanto, asociado ao amor.
Esta idea de renovación tamén se estende aos animais domésticos, que comezan a percibir o cambio de estación e a preparar o ciclo da primavera. Así, en moitas aldeas de Galicia, obsérvanse os comportamentos dos animais como sinal de que o inverno está a perder forza.
Crenzas populares polo Día da Candeloria
A Candeloria tamén está ligada á predición do tempo. Moitas persoas ollan o ceo neste día, xa que hai outro refrán que di: “Se a Candeloria chora, o inverno está fóra; se non chora, nin dentro nin fóra”. Aquí, “chora” refírese á chuvia. Se chove o 2 de febreiro, significa que o inverno vai rematar; se non, o frío podería prolongarse un pouco máis. Este tipo de observacións forman parte do saber popular transmitido de xeración en xeración.
