O infinitivo conxugado —tamén chamado infinitivo persoal ou infinitivo flexionado— é unha forma verbal característica do galego e do portugués. Empregámolo de maneira natural na fala cotiá, mais para algunhas persoas neofalantes pode xerar dúbidas sobre cando e como se debe usar.
Neste artigo explicareiche paso a paso como funciona, en que contextos aparece e cales son os erros máis habituais, para que poidas dominar o seu uso con seguridade.
Como se conxuga o infinitivo conxugado?
O infinitivo conxugado fórmase engadindo os seguintes morfemas ao infinitivo:
P1: –
P2: –es
P3: –
P4: –mos
P5: –des
P6: –en
Exemplos
| Eu | amar | comer | vivir |
| Ti | amares | comeres | vivires |
| El/ela | amar | comer | vivir |
| Nós | amarmos | comermos | vivirmos |
| Vós | amardes | comerdes | vivirdes |
| Eles/elas | amaren | comeren | viviren |
Cando se utiliza o infinitivo conxugado?
Cando o infinitivo ten un suxeito distinto ao do verbo principal.
- Saíu (el) da casa sen o saberen (eles) os pais.
- Ao falarmos (nós) do tema, xa quedei (eu) máis tranquila.
Cando o infinitivo ten un suxeito idéntico ao principal.
- Quedamos (nós) sen entradas para o concerto por chegarmos (nós) tarde.
- Ao estaren cansos (eles), sentaron (eles) a repousar.
Cando o infinitivo ten un referente non indicado no contexto en enunciados impersoais.
- Cómpre comermos froita todos os días.
- É importante facermos un estudo previo.
Cando o infinitivo vai introducido por preposición.
- Para falares con el, tes que pedir cita.
- Chameite para quedarmos ás cinco.
Cando non se pode utilizar?
Cando o infinitivo é o verbo auxiliado dunha perífrase verbal.
✅ Tes que chamar a Lois pola tarde.
❌ *Tes que chamares a Lois pola tarde.
Cando se constrúe con verbos do tipo: querer, poder, saber, deixar… porque neste caso o suxeito é o de todo o complexo verbal.
✅ Queremos mercar un coche deportivo.
❌ *Queremos mercarmos un coche deportivo.
